Hartklep in kloppend hart gerepareerd met nieuwe techniek

9 augustus 2021

Voor het eerst in Nederland is een lekkende hartklep op het kloppende hart gerepareerd. Deze nieuwe techniek heet de HARPOON-techniek. De operatie vond plaats in het hartcentrum van het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Tijdens de 2 uur durende procedure worden patiënten niet op de hartlongmachine aangesloten. De ingreep gebeurt via een kleine opening tussen de ribben. Patiënten herstellen daardoor sneller.

HARPOON-techniek

De HARPOON-techniek bestaat uit een soort pistool met daaraan een lange buis. Die gaat via een kleine opening tussen de ribben naar de lekkende klep in het hart. Met een slokdarmecho wordt de klep in beeld gebracht. Vervolgens worden er 'zelfknopende' hechtingsdraden in de randen van de klep geschoten. De draden worden heel precies op lengte gemaakt. Daarmee corrigeren ze het doorslaan van de klep bij het samentrekken van de linkerhartkamer.

Veelvoorkomende hartaandoening

Een lekkende hartklep is een van de meest voorkomende hartaandoeningen. Hierdoor pompt het hart niet al het zuurstofrijke bloed vanuit de linkerkamer via de aorta het lichaam in, maar vloeit een deel terug naar de linkerboezem. Patiënten kunnen last krijgen van benauwdheid en vermoeidheid. Ook kan de aandoening het hart zelf beschadigen.

Openhartoperatie

Herstel of vervanging van hartkleppen gebeurde oorspronkelijk met een openhartoperatie. Daarbij wordt het borstbeen geopend en neemt een hartlongmachine de functie van het hart tijdelijk over. Al een paar jaar verrichten de chirurgen in het St. Antonius Ziekenhuis zulke ingrepen zonder de borstkas te openen, maar door een paar openingen tussen de ribben te maken. Het bleef nodig om een hartlongmachine te gebruiken en het hart stil te leggen.

Patiënt herstelt sneller

De nieuwe techniek is minder belastend voor de patiënt. Over een tijdje hoeven patiënten nog maar zo’n 4 dagen in het ziekenhuis te blijven, waar dat voorheen vaak een week was. Het herstel thuis is met de nieuwe techniek een kwestie van weken. Voorheen was dat al gauw 3 tot 4 maanden. Ook vermindert deze methode de kans op bijwerkingen en problemen doordat de patiënt niet aan de hartlongmachine hoeft.

Lees meer op de website van het St. Antonius Ziekenhuis.